پلاک 103 :: بن بست

پلاک 103

احساس تنهایی عمیقی میکنم ...

یه حس بد ...

اینکه انگار به هیچ جا تعلق نداری ....

در عین اینکه همه دوست دارن هیچکس دوست نداره

با اینکه میگن میخوان که کنارشون باشی اما بودنتو نمیخان

میدونی چیه غم انگیز تر از همه اینا اونجاشه که مثلا تو یکی از لحظه های شاد زندگی خنده های ادم یهویی از رو لباش محو بشه تهش بشه یه پوزخند فقط

کاش میتونستم راجب اینا حرف بزنم اما حتی حرف زدنم دیگ ارومم نمیکنه

zra ... ۲ لایک :)

نظرات (۲)

تارا ۲۹ ارديبهشت ۹۸ , ۰۱:۳۱

اینکه در عین حال که همه دوست دارن ولی بازم تنهایی رو میتونم درک کنم

ولی این که همه دوست دارن و هیچکی دوست نداره رو نه !

اون قسمت اما بودنت و نمیخوان رو هم موافق نیستم

مثلا من !

اگه الان پیشم باشی خب خوشحال میشم و بودنت و دوست دارم

ولی اگه حالم یه جوری باشه که بخام تنها باشم آره خب نه بودن تو و نه بودن هیچ کسو دوست ندارم

این مثالو زدم برا این که همه آدما رو با هم نبندی

دیروز داشتم به این موضوع فکر میکردم

منظور به شما ها و رابطه دوستیم با بقیه

یه اخلاق ناخودآگاه تو خودم کشف کردم این که وقتی دوستیم با کسی به مرحله خیلی بالایی می رسه هیچ وقت اون آدم از چشمم نمیفته هر چی هم که تظاهر به بد بودن بکنه یا چمیدونم یه کاری کنه که فکر کنه از چشم بقیه افتاده و اینا

من هیچ وقت اون ادم در نظرم عوض نمیشه چون ذاتشو می شناسم

چون از حفظ میشمش :)

اینا رم واسه این گفتم که فکر نکنی نیستم زیاد

به فکرتم نیستم و فراموشت کردم

نه

حتی اگه سال ها ازم دور باشی بازم برام همون دوست عزیزی

پس دیگه ازین حرفا نزن

یکی دوست داره حالا دیگه 😁😂