پلاک 7
بهم میگی تحمل کن، درست میشه.
درست شدن تا یه جایی ارزش داره، تا یه جایی لبخند رضایت رو لبت میاره.
از یه جایی به بعد حتی اگه همه چیز درست بشه هم ارزشی نداره تو رو خوشحال نمیکنه ، تو رو راضی نمیکنه.
چیزی که تو ٥ سالگی تو ویترین مغازه دیدی و خواستی وقتی ٢٠ سالگی بهت بدن دیگه خوشحالت نمیکنه،
غذایی که یکشنبه هوس کردی وقتی جمعه بهت بدن دیگه راضی ت نمیکنه.
حرفی که امروز باید ارومت کنه رو چند روز بعد بشنوی دیگه خاصیت نداره. همینه.
زندگی همه چیزش یا خیلی زوده یا خیلی دیره.
سرِ موقع هاش هم اونقدر کمه که خاطرات به یاد موندیمون میشه.
